Bomen krijgen een stem in een nieuwe compositie van Kate Moore

In Memories of Trees geeft Ragazze Quartet bomen een muzikale stem. Herinneringen van bomen vullen de zaal in een magische wereld van muziek, licht en projecties.

De vier leden van het Ragazze Quartet spelen op strijkinstrumenten gemaakt door verschillende vioolbouwers. Sommige van de instrumenten zijn al eeuwenoud, anderen zijn gebouwd in deze eeuw. Maar is er naast de leeftijd nog meer te achterhalen, wanneer we de soms zeldzame houtsoorten van het instrument bestuderen?

De Ragazze doken in de oorsprong van hun strijkinstrumenten en raakten gefascineerd door de schat aan herinneringen die opgeslagen ligt in de jaarringen van hout. Jaarringen zijn als een geschiedkundig document: ze vertellen ons meer over de locatie van de boom, het klimaat, de invloeden van flora, de mens, etc. Deze informatie gaat soms tot honderden of zelfs duizenden jaren terug in de tijd. Een fascinatie voor de rol van bomen als stille getuigen van de geschiedenis en de bewakers van ons ecosysteem was geboren.

Deze fascinatie krijgt vorm in Memories of Trees, een avondvullend, beeldend concert voor strijkkwartet en elektronica met als centrale vraag: hoe herinneren bomen zich de mens en zijn verstorende effect op het ecosysteem?

Bekijk speeldata

Over Memories of Trees

Op verzoek van Ragazze Quartet componeerde Kate Moore een poëtisch stuk waar muziek de herinneringen van bomen vertolkt. Delen van dit werk, getiteld Hy Brasil, vormen onderdeel van de voorstelling Memories of Trees. Audiovisueel kunstenaar Jurjen Alkema verbeeldt de herinneringen van bomen met zijn projecties. Zo ontstaat er een wunderkammer van pulserende sapstromen, communicerende schimmeldraden en kroonschuwheid, met de houten instrumenten als vertolkers.

In de video rechts zijn Kate Moore en Ragazze Quartet aan het werk aan de compositie.

De voorstelling gaat in première op Festival Oerol 2025 met de buitenversie van Memories of Trees. Vanaf september 2025 toeren we de langs diverse concertzalen met de podiumversie.

Info Tickets

Kester Freriks, Theaterkrant

“Betoverend mooie verklanking van het geheime leven van hout”

Hans Smit in Theaterkrant / Criticitafel Oerol

“Memories of Trees speelde waanzinnig mooi met het landschap […], met het langzaam donker worden en met de uit hout gemaakte instrumenten waar ze op speelden en waarmee ze communiceerden met de voorouders, namelijk de bomen daar in het bos. Ontzettend mooi, feeëriek en prachtig uitgelicht"

Credits

Muziek

delen van opdrachtcompositie van Kate Moore en werk van Nathalie Flintrop, Garth Knox, Kaija Saariaho, Mees Vervuurt

Regie

Mees Vervuurt

Decor en videoprojecties

Jurjen Alkema

Kostuumontwerp

Bart Hess

Geluid

Koen Keevel / Harry Zwerver

Productie

Barbara Reijs

In samenwerking met

Kate Moore is een internationaal geprezen componist. Haar werken worden onder andere uitgevoerd door Asko|Schönberg, Amsterdam Cello Octet, Bang on a Can, Icebreker, Slagwerk Den Haag, Ensemble Offspring, the Australian String Quartet, The Netherlands Radio Philharmonic Orchestra en het Groot Omroepkoor. In 2017 won Kate de prestigieuze Matthijs Vermeulenprijs voor haar compositie The Dam. In 2018 was zij festivalcomponist tijdens November Music en in seizoen In 2018/19 was zij, samen met het door haar opgerichte Herz Ensemble, composer in residence in het Muziekgebouw aan ’t IJ in de serie ‘Zielsverwanten’. In 2022 won zij de Gieskes-Strijbis Podiumsprijs.

Kate behaalde haar doctoraat aan de Sydney University Conservatorium of Music, haar master aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en haar bachelor in compositie en elektro-akoestische compositie de Australian National University in Canberra, waar zij ook de University Medal ontving. Kate ontving in het verleden de MacDowell Colony and Yaddo-beurs, de Tanglewood compositie beurs en de Civitella Ranieri beurs.

Mees Vervuurt (2000) is componist en regisseur, gevestigd in Amsterdam. Hij studeerde in 2022 af met een bachelordiploma in ‘Muziek & Performance Art’ en ‘Compositie’ aan het Conservatorium van Utrecht en in 2024 aan het Alternative Conservatoire in Londen. Mees’ werken zijn uitgevoerd op podia en festivals zoals het O. Festival, Muziekgebouw aan ’t IJ, het Tête-à-Tête Festival, de Philharmonie de Luxembourg, het Frascati Theater, November Music en het Gaudeamus Festival. Momenteel werkt Mees in de muziek-, performance- en theaterwereld in Nederland en daarbuiten, waar hij locatiegebonden muziekvoorstellingen creëert die zich bewegen tussen genres, rollen en disciplines. Zijn meest recente werken, A Myth for Piano (2024), VACUÜM (2023), STABAT MATER (2022) en Sometimes I Visualize Myself Back in the Belly of My Mother (2021), kenmerken zich door hun interdisciplinaire, ambigue karakter.

Mees creëert poëtische werelden waarin het publiek langzaam verdwijnt. In deze werelden dienen geluid, muziek, schilderkunstige beelden en beweging bijna sacrale ervaringen. Muziek en beweging vloeien in elkaar over en onthullen hoe onlosmakelijk ze met elkaar verbonden zijn. De ruimte ademt, en de stem en het lichaam worden onderdeel van de architectuur.

Jurjen Alkema is audiovisueel- en lichtontwerper, gespecialiseerd in videoprojectie. Zijn werk kenmerkt zich door het gebruik van videomapping en licht om een eigen visuele wereld te creëren in het theater of op locatie. Hij werkte als vormgever en als autonoom kunstenaar voor een groot aantal verschillende theaterproducties, festivals, concerten en musea. Recentelijk heeft hij projecten gedaan met Het Koninklijk Concertgebouworkest, harpist Remy van Kesteren, lichtfestival The Hague Highlights, Metropole Orkest, ASKO Ensemble, cabaretier Tim Fransen en Oranjewoud Festival.

Jurjen Alkema was tot 2021 hij onderdeel van het collectief Blauwe Uur, waarmee hij onder andere actief was voor Amsterdam Light Festival, Van Gogh Museum, Light night Leeds, Luminale Frankfurt en een groot aantal theater-, pop- en dancefestivals. De samenwerking met Helena Basilova heeft in het verleden al geleid tot programma’s voor De Hermitage, Oranjewoud Festival en het programma Crystalline, een visueel concert gebaseerd op spectrale muziek.